موی زیر پوستی چیست؟نحوه درمان موی زیرپوستی …

موهای زائد یک بیماری شایع و خوش خیم پوستی است که در همه گروه های سنی دیده می شود.

موهای زیر پوستی می توانند التهاب فولیکول های مو را ایجاد کنند. این اتفاق معمولاً در پوست تراشیده رخ می دهد ، به ویژه در افرادی که موی فر دار دارند.

موهای زیرپوستی به صورت برنزه ای یا برآمدگی های قرمز ظاهر می شوند.
موهای زیرپوستی ممکن است با تراشیدن بیش از حد موهای زائد ایجاد شوند.
موی روییده ممکن است خود به خود و بدون درمان برطرف شوند.
برای جلوگیری از رویش موها از اصلاح زیادخودداری کنید.
به حداقل رساندن موی روییده ممکن است نیاز به درمان، نگهدارنده مداوم باشد.
بسیاری از کرم های موضعی برای کمک به کنترل موهای روییده در دسترس هستند.
ممکن است برای رسیدن به بهترین نتیجه ، ترکیبی از درمان ها مورد نیاز باشد.
لیزر موهای زائد می تواند گزینه مناسبی برای جلوگیری از رشد موهای زائد باشد.

موی زیر پوستی چیست؟

موی زیرپوستی زمانی اتفاق می افتند که نوک تیز موها به عقب پیچیده یا به صورت جانبی در پوست فولیکول مو رشد می کند. این یک بیماری خوش خیم است که معمولاً به صورت برآمدگی کوچک یا گاهی برجستگی صورتی در زیر پوست ظاهر می شود. اغلب ، یک قسمت کوچک (اغلب تیره) از مو زیرین ممکن است در زیر برجستگی پوست دیده شود. در موارد شدید ، برآمدگی های کوچک متعدد قرمز یا صورتی در فولیکول های مو ممکن است در هر ناحیه از پوست که به طور معمول مو را رشد می کند ، مشاهده شود.

موهای زیرپوستی یک بیماری پوستی بسیار شایع است که عمدتا پس از بلوغ رخ می دهد. موهای زیر پوستی بیشتر در نواحی دارای موهای درشت شایع هستند ، مانند ناحیه بیکینی در زنان و ریش و گردن در مردان. افرادی که دارای موهای ضخیم تر و چروکیده هستند ، مانند آمریکایی های آفریقایی تبار ، بیشترین مشکل را در موهای روییده ، به ویژه در ناحیه ریش دارند. به ندرت ممکن است موهای زیرپوستی در قسمت های دیگر پوست مانند پلک یا ران ظاهر شوند. این موها از نظر پزشکی بی ضرر هستند ، اما ممکن است از نظر زیبایی دچار تغییر شکل شود و منجر به ایجاد اسکار ، تغییر رنگ پوست (که به آن هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب گفته می شود) ، عفونت پوست و به ندرت ایجاد اسکار کلوئیدی شود.

علائم و نشانه های رشد مو:

موهایی که نزدیک یا زیر دهانه فولیکول بریده می شوند ممکن است دارای نوک تیز باشند که می تواند باعث سوراخ شدن پوست شود و باعث رشد مو شود.
تکنیک های اصلاح نادرست علت اصلی رشد موها هستند.
سایر روش های حذف مو ، از جمله اپیلاسیون ، و همچنین اصطکاک رایج ناشی از لباس تنگ ، ممکن است وضعیت را بدتر کند.
اگرچه ریزش مو عمدتا به دلیل حذف موهای نامناسب یا تهاجمی ایجاد می شود ، اما گاهی اوقات به طور طبیعی اتفاق می افتد زیرا بقایای بیش از حد پوست مرده مانع از باز شدن فولیکول مو می شود و باعث رشد موی جانبی می شود.

چه کسانی موهایشان زیر پوستی می شود؟؟

شیوکردن در جهت مخالف رویش مو

استفاده از اپیلیدی

شیوکردن با تیغ کند

شیوکردن با تیغ های چندلبه

اپیلاسیون

چربی یا خشکی بیش از حد پوست

اسکراب نکردن پوست بدن

لباس های تنگ و جنس نامناسب

آیاموهای زیر پوستی همان برجستگی تیغ است؟

یکی از انواع موهای دردناک pseudofolliculitis است که به آن “برجستگی های تیغ” نیز می گویند ، که در آن برآمدگی های قرمز کوچکی در ناحیه ریش (پایین صورت و گردن) ظاهر می شود و ممکن است با اصلاح مجدد شعله ور شود. معمولاً مردان آمریکایی آفریقایی تبار ، برآمدگی های تیغی را تجربه می کنند ، به ویژه کسانی که مرتباً اصلاح می کنند. برآمدگی های قرمز رنگ گوشتی با ساقه مو در مرکز آنها در مناطق شیوشده مجاور دهانه فولیکول مو مشاهده می شود. گاهی اوقات ممکن است جوش ها و آبسه ها ایجاد شوند ، به ویژه اگر باکتری روی پوست وجود داشته باشد. در شرایط مزمن یا درمان ناکافی ، هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب ، ایجاد زخم و تشکیل نادر کلوئید ممکن است رخ دهد. این بیماری پوستی بیشتر به دلیل خمیدگی فولیکول های موی این بیماران در پوست های تیره تر یا پوست آفریقایی با موهای صورت مشاهده می شود.

نحوه درمان موی زیرپوستی :

اگرچه موهای رشد کرده خود به خود بهبود می یابند و خود به خود از بین می روند ، اما در برخی موارد ، رهایی از آن دشوار است وباید به دنبال نحوه درمان موی زیرپوستی خود بود.

نحوه درمان موی زیرپوستی شامل:

مواد شیمیایی از بین برنده ،
بهبود تکنیک های اصلاح ،
در صورت عفونت ،آنتی بیوتیک موضعی ،
از بین بردن موهای ورودی با برشی کوچک و کشیدن موها توسط پزشک ، و
لیزر موهای زائد

بهترین نتایج ممکن است با درمان ترکیبی به دست آید. مشورت با پزشک متخصص در زمینه پوست ممکن است برای درمان مطلوب موارد شدیدتر ضروری باشد.

موهای شیمیایی مانند Neet یا Nair می توانند ساختار مو را شل می کند و در نتیجه نوک موهای شیوشده در دهانه فولیکول ایجاد شود. برای جلوگیری از تحریک شیمیایی روی پوست ، ممکن است هر دو یا سه روز و نه هر روز از دستگاه های موبر شیمیایی استفاده شود. می توان از کرم هیدروکورتیزون برای تسکین سوزش ناشی از موبرهای شیمیایی استفاده کرد.

سایرتوضیحات نحوه درمان موی زیرپوستی :

ممکن است برای موارد شدید که باعث ایجاد جوش و آبسه می شوند ، که نشان دهنده عفونت ثانویه است ، آنتی بیوتیک های موضعی و خوراکی مورد نیاز است. آنتی بیوتیک های موضعی ، از جمله اریترومایسین (E-Mycin ، Ilosone) و کلیندامایسین (Cleocin) ، عوامل ضد باکتریایی موضعی ، مانند بنزوئیل پراکسید (Persa-Gel) و ترکیب آنتی بیوتیک های موضعی و عوامل ضد باکتریایی ، می توانند به کاهش رشد باکتری های پوست کمک کنند.

و عفونت ثانویه را درمان کند. آنتی بیوتیک های خوراکی مانند تتراسایکلین (سومایسین) یا سفالکسین (کفلکس ، کفتابس) برای کنترل جوش های آلوده یا ایجاد آبسه استفاده می شوند. شستشوی ضد باکتریایی مانند بنزوئیل پراکسید (Clearasil ، Proactiv) یا کلرهگزیدین (Hibiclens) ، می تواند یک یا دو بار در روز برای کنترل عفونت استفاده شود. کرم موضعی eflornithine HCl 13.9٪ (Vaniqa) نسخه ای است که می تواند میزان رشد مو را در صورت استفاده دوبار در روز بر روی پوست طی یک تا دو ماه کاهش دهد. از این رو ، می تواند به عنوان درمان طولانی مدت در افرادی با موهای زائد صورت یا در بیماران مبتلا به برجستگی تیغ مفید باشد.

لیزر موهای زائد ممکن است گزینه ای برای جلوگیری از رشد موهای زائد باشد. درمان لیزری که روی ناحیه ای اعمال می شود به کاهش دائمی تعداد موها کمک می کند. در حال حاضر ، برداشتن لیزر عمدتا فقط روی موهای تیره کار می کند. لیزر موهای زائد به طور کلی بسیار سریع ، کارآمد و ایمن است. خطرات درمان با لیزر شامل تغییر رنگ پوست است.

الکترولیز ممکن است برای از بین بردن دائمی موها استفاده شود. این روش فولیکول های موی فردی را هدف قرار می دهد و می تواند بر روی هر رنگ پوست و هر اندازه و رنگ مو انجام شود. تخریب فولیکول های مو دائمی است. الکترولیز اغلب کند ، خسته کننده است و نیاز به درمان های متعدد دارد.

آیا موهای زیرپوستی روی کل بدن تاثیر می گذارد؟

موی زیرپوستی به طور مشخص شامل مناطقی می شود که شیوشده ، مانند ریش ، ناحیه بیکینی و پاها. سایر مکانهای معمول موهای زیرپوستی عبارتند از صورت ، گردن ، ران و باسن. اگرچه امکان پذیر است ، به ندرت می توان موهای درونی را در سراسر بدن مشاهده کرد. موی زیرپوستی روی دهان ، کف دست ، واژن یا کف پا تأثیر نمی گذارد ، زیرا فولیکول مو در این مکان ها وجود ندارد.

ما را در اینستاگرام دنبال کنید.